Bart Slegers

All posts tagged Bart Slegers

Toneelgroep Amsterdam: Romeinse Tragedies

Posted by Jelle on 15 juni 2018
Posted in: Toneel. Tagged: , , , , , , , , , , , , , , , . Leave a Comment

15 juni 2018
Koninklijk Theater Carré

Wow! Wat een bijzondere, indrukwekkende, meeslepende theaterervaring. Zes uur lang acteergeweld en veel meer. Zo veel geweldige acteurs zie je zelden op één podium.

Het publiek kan tijdens de voorstelling vrij rondlopen in de zaal en op het podium. Daar kan je ook een plekje zoeken om bovenop het spel te zitten. De grime vindt plaats op het podium en daar zijn ook hapjes en drankjes te koop. De ombouw van het decor tussen de verschillende scènes gebeurt met open doek. Te midden van al die bedrijvigheid acteren de acteurs. Het klinkt misschien erg rommelig, maar het is allemaal erg organisch en vanzelfsprekend, het is zeker niet storend. En het is volgens mij behoorlijk uniek.

Romeinse Tragedies bestaat uit drie stukken van Shakespeare over drie Romeinse helden: Coriolanus, Julius Caesar en Marcus Antonius. Ze overleven alle drie hun eigen stuk niet en er vallen nog wel meer doden; het zijn dus met recht tragedies.

Shakespeare betekent: prachtige, sprankelende taal. Over grote, tijdloze thema’s als liefde en dood, trouw en verraad, waarheid en bedrog. Maar ook meer specifieke onderwerpen die in onze tijd heel actueel zijn. Kan je belangrijke besluiten beter laten nemen door de democratische meerderheid van het volk, dat wispelturig is en zich makkelijk laat bespelen en (mis)leiden, of door een verstandige elite die zichzelf verstandiger acht dan het volk? Hoe komt het toch dat hoogwaardigheidsbekleders besluiten vaak baseren op trots, koppigheid, woede, afgunst en eigen belang, verhuld onder een mantel van algemeen belang, fatsoen en rechtvaardigheid?

Foto Jan Versweyveld

De hoogtepunten van de avond waren voor mij de toespraak van Hans Kesting als Marcus Antonius (“Vrienden, Romeinen, landgenoten, leen mij uw oor”) en het wanhopige, hartverscheurende verdriet van Chris Nietveld als Cleopatra. Maar eigenlijk was het één lang hoogtepunt van zes uur. En het nagenieten duurt waarschijnlijk nog langer.

Toneelgroep Amsterdam speelde deze voorstelling voor het eerst in 2007. Dit weekend doen ze het voor de allerlaatste keer. Dus grijp je kans om deze unieke ervaring te ondergaan!

Regie: Ivo van Hove
Met o.a. Gijs Scholten van Aschat, Hans Kesting, Chris Nietvelt, Eelco Smits, Jani Goslinga, Maria Kraakman. Marieke Heebink, Hélène Devos.

Toneelgroep Amsterdam: Ibsen Huis

Posted by Jelle on 9 februari 2018
Posted in: Toneel. Tagged: , , , , , , , , , , , . 1 comment

9 februari 2018
Stadsschouwburg Amsterdam

Ik heb al heel wat familiedrama’s gezien. Met beschadigde mensen, mislukte levens en veel geestelijke en emotionele ellende. Maar nog nooit zag ik een zo depressief stuk als vanavond, zonder een sprankje hoop of verlichting. In Ibsen Huis is de pater familias, een beroemd architect, zo egocentrisch en verdorven dat hij drie generaties volledig en reddeloos vernietigt, inclusief zichzelf. Het verhaal gaat over het bouwen van huizen, het verbouwen van herinneringen, het oprichten van muren om trauma’s en het instorten van mensenlevens. Over verloren zielen en verschroeide aarde.

Zoals vaker bij TGA is het decor weer heel bijzonder. Dit keer is het een huis dat voortdurend ronddraait. De acteurs spelen hun scènes in de diverse kamers van het huis. Het verhaal is niet chronologisch maar springt heen en weer in de tijd. De acteurs spelen verschillende rollen, maar verschillende acteurs spelen ook samen één rol (het jonge personage en het personage dat twintig of dertig jaar ouder is). Soms is dit heel even verwarrend (wie was dat ook al weer?) maar over het algemeen werkt het goed.

De indrukwekkende cast levert geweldig acteerwerk. Met voor mij dit keer als topper Janni Goslinga. In haar Caroline meende ik het ongrijpbare van Hilde Wangel uit Solness te herkennen.

foto: @ jan versweyveld

Het vaste vrijdagse nagesprek was heel interessant. Maria Kraakman en Maarten Heijmans vertelden hoe het stuk tot stand is gekomen. Regisseur Simon Stone schreef de tekst op basis van zes stukken van Ibsen. Daar ontleende hij de personages en de thematiek aan. Van een personage uit het ene stuk maakte hij de broer van een karakter uit een ander stuk. Het schrijven deed hij tijdens de repetities; toen ze begonnen was er nog nauwelijks tekst. Maria Kraakman gaf nog een mooie omschrijving van acteren. Je kunt niet elke avond de emoties van je personages doorleven. Je doet alsof, maar wel zo echt mogelijk.

Met: Hans Kesting, Maria Kraakman, Janni Goslinga, Maarten Heijmans, Bart Slegers, Aus Greidanus jr., Celia Nufaar, Claire Bender, Eva Heijen, Bart Klever, David Roos.